Wystapienie 2008-12-16, 32 pos., 1 dz

9 pkt porz. dz.: 

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (druk nr 1223).

Poseł Anna Paluch:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
Art. 7 tejże ordynacji odnosi się w całości do prawa wybieralności, czyli tzw. biernego prawa wyborczego. Obecny zapis w ust. 2 stanowi: Nie mają prawa wybieralności osoby: pkt 1, karane za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego i, pkt 2, wobec których wydano prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne w sprawie popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego.
Proponowana przez wnioskodawców zmiana w art. 7 ordynacji została zapisana w formie budzącej daleko idące wątpliwości. Polega na skreśleniu dotychczasowego pkt 2 w ust. 2 i zastąpieniu go zapisem o treści: Pkt 2. Przepisy art. 7 ust. 2 pkt 1 nie mają zastosowania w sytuacji, w której sąd, uznając osobę winną popełnienia występku, odstępuje od wymierzenia kary na zasadzie art. 59 § 1 K.k. w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz instytucji społecznej.
Zapis ten zawiera istotne błędy legislacyjne. Jego treść nie odpowiada bowiem wprowadzeniu do wyliczenia zawartego w ust. 2. Również reguły poprawnej legislacji stanowią, że nadaje się nowe brzmienie zastępowanej jednostce redakcyjnej aktu normatywnego, a nie wprowadza w miejsce skreślonej jednostki inną oznaczoną tak samo. Jeżeli Wysoka Izba zdecyduje o podjęciu dalszych prac nad tym projektem, konieczne będzie sformułowanie poprawnego zapisu.
Intencją, jakiej można się domyślać, analizując przedmiotowy projekt, jest to, aby w przypadku, w którym sąd, odstępując od wymierzenia kary, orzeka środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz instytucji społecznej, nie dochodziło do utraty mandatu wójta czy burmistrza.
Tu mam pierwsze pytanie do wnioskodawców: Dlaczego odnoszą się tylko do jednego środka karnego - świadczenia pieniężnego? W art. 39 Kodeksu karnego jest wymienionych wiele środków karnych, prawie 10, w 8 punktach. Ponadto przy odstąpieniu od wymierzenia kary na zasadzie art. 59 § 1 K.k., a przecież do tego przepisu Kodeksu karnego procedowany obecnie projekt się odwołuje, obligatoryjne jest orzeczenie przynajmniej jednego środka karnego wymienionego w art. 39 K.k.
Konieczne jest więc doprecyzowanie przepisu w zmianie drugiej przedmiotowego projektu, aby nie stał w sprzeczności z innymi przepisami i nie budził wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do wskazanych wyżej przepisów Kodeksu karnego.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W uzasadnieniu projektu z druku nr 1223 czytamy m.in.: Posłowie wnioskodawcy, opierając się na orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego oraz poglądach wybitnych znawców prawa karnego, stoją na stanowisku, iż uznanie za winną popełnienia występku kwalifikowanego z art. 231 § 1 K.k., z jednoczesnym odstąpieniem przez sąd od wymierzenia kary na zasadzie art. 59 § 1 K.k. i zastosowaniem środka karnego przewidzianego w art. 49 § 1 Kodeksu karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz instytucji społecznej, nie pociąga ujemnych konsekwencji prawnych dla prawa wybieralności, czyli biernego prawa wyborczego, tej osoby, tj. nie kreuje statusu osoby karanej, ani skutków prawnych polegających na utracie prawa wybieralności i wygaśnięciu mandatu burmistrza, przewidzianych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r.
Analizując te propozycje, trudno nie wziąć pod uwagę opinii sędziów, którzy stosują te przepisy w praktyce. Krajowa Rada Sądownictwa zaopiniowała propozycje zmian zawarte w druku nr 1223 negatywie. W odniesieniu do cytowanego uzasadnienia KRS podnosi, że tych poglądów nie sposób podzielić, w szczególności jeśli chodzi o czyn z art. 231 § 1 K.k., tzn. przestępstwo nadużycia władzy.
Wprowadzenie proponowanych przez wnioskodawców zmian stanowiłoby promowanie osób, które dopuszczają się umyślnego przestępstwa nadużycia władzy, a taka sytuacja jest niedopuszczalna. Warunkowe umorzenie postępowania karnego przez sąd opiera się na ustaleniu sprawcy i okoliczności, odstąpienie zaś od wymierzenia kary na podstawie art. 59 Kodeksu karnego również jest poprzedzone ww. ustaleniami, a zatem przepis w obecnym brzmieniu jest prawidłowy, spełnia swe funkcje i nie wymaga zmian. Tak powiedziała krajowa rada i my podzielamy ten pogląd.
Z całym szacunkiem dla pana marszałka reprezentującego wnioskodawców zapytam: Co to jest przestępstwo niższej kategorii? Szanowni państwo, Kodeks karny nie zna takiego pojęcia.
A zatem, panie i panowie wnioskodawcy, czy projekt zawarty w druku nr 1223 ma jakiś związek z faktem, że w Radzyniu Podlaskim burmistrz, związany od lat z Polskim Stronnictwem Ludowym, został uznany wyrokiem sądu za winnego popełnienia przestępstwa umyślnego z oskarżenia publicznego właśnie za nadużycie władzy polegające na tym, że nie wpuścił na targowisko miejskie osób dysponujących pozwoleniem na wykonywanie handlu, że sąd zastosował wobec niego środek karny polegający na wymierzeniu nawiązki na rzecz instytucji charytatywnej?
Panie i panowie wnioskodawcy, czy przedmiotowy projekt ma jakiś związek z faktem, że burmistrz Czchowa, aktywny członek PSL, oskarżony przed sądem o 15-krotne poświadczenie nieprawdy, jako że będąc burmistrzem, był zarazem prezesem spółki komunalnej, która wygrywała seryjnie przetargi rozpisywane przez gminę, podpisywał oświadczenia? Nie ma tam żadnych, ale to żadnych związków? Już kończę, panie marszałku.
Czy prawdą jest, że postępowanie w tej sprawie zostało warunkowo umorzone przez sąd na okres próbny 1 roku, a od oskarżonego zasądził on nawiązkę na rzecz PCK?
Czy prawdą jest, że rada miasta, w której burmistrz ma oczywiście większość, nie podejmuje sprawy wygaśnięcia mandatu, czekając na procedowaną obecnie ustawę?
Czy to jest, panie i panowie, ustawa na zamówienie?
Pierwszy prezes Sądu Najwyższego jasno stwierdza w opinii, że kwestia ewentualnego przywrócenia biernego prawa wyborczego, cytuję według opinii: w wyborach do władz lokalnych osobom objętym warunkowym umorzeniem postępowania karnego, uznanym za winne przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego, stanowi decyzję polityczną.
Bez odpowiedzi na te pytania, zakładając nawet spojrzenie przez palce na liczne błędy legislacyjne czy też na nieodpowiadające praktyce legislacyjnej brzmienie art. 2 projektu dotyczącego wejścia ustawy w życie, procedowanie nad tym projektem będzie bardzo trudne.
Rola i znaczenie samorządu, szanowni państwo, jest społecznie ważna i uznana. Samorząd to jest fundament naszego życia politycznego i dlatego nie możemy stanowić przepisów, które podważają zaufanie do samorządu. Dlatego mój klub będzie bardzo uważnie patrzył na prace toczące się w komisjach. Dziękuję bardzo.
Pytanie:
Dziękuję bardzo, panie marszałku. Występując w imieniu klubu, przedłużyłam wypowiedź, teraz więc ją skrócę.
Pytanie do przedstawicieli wnioskodawców. Powołujecie się państwo w uzasadnieniu na autorytet Trybunału Konstytucyjnego. Czy są jakieś orzeczenia trybunału w tym zakresie, ponieważ żadnego konkretnego orzeczenia tutaj nie przytoczono i trudno się do tego wszystkiego odnieść?
I kwestia druga. Zwracam się do kolegi zabierającego głos w imieniu waszego klubu. Czy piętnastokrotne, czy kilkunastokrotne poświadczenie nieprawdy to jest błahe wykroczenie? Dziękuję bardzo.
 
W trybie sprostowania:
Naturalnie, panie marszałku. Dziękuję bardzo.
Ja przypominam - pan poseł Stefaniuk najwyraźniej nie usłyszał dokładnie mojej wypowiedzi - iż powiedziałam o panu burmistrzu Radzynia, że jest związany od lat z PSL, a nie że jest członkiem PSL. To jest różnica i ja dokładnie takich słów użyłam. Bardzo dziękuję, panie marszałku. zobacz więcej wystąpień »