Wystapienie 2011-06-29, 95 pos., 2 dz

27 pkt porz. dz.: 

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (druk nr 4352).

Poseł Anna Paluch:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, zawartego w druku nr 4352.
Projekt ów wpłynął do Sejmu 7 czerwca 2011 r., a zatem po trzech tygodniach od złożenia następuje jego pierwsze czytanie. Zaiste ekspres. Projekt mojego klubu w tej samej sprawie, z druku nr 3859, złożony 6 sierpnia 2010 r., czekał na pierwsze czytanie siedem miesięcy, do 4 marca tego roku.
Rozpatrywany dziś projekt dokonuje zmian w trzech ustawach: w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości i w ustawie z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców.
W art. 1 rozpatrywanego dzisiaj projektu zawarto zmiany w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Projekt wprowadza zmiany zasad udzielania bonifikat opłat z tytułu użytkowania wieczystego, zmiany zasad wnoszenia podwyższonych opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego oraz doprecyzowanie trybu żądania aktualizacji opłaty rocznej. Przepisy proponowanego art. 1 bardzo mocno przypominają rozwiązania zawarte w druku nr 3765.
Zmiana w art. 73 ust. 3 zawiera propozycję rozszerzenia zakresu podmiotowego bonifikat od pierwszej opłaty i opłat rocznych. Zgodnie z obecnym zapisem w ustawie o gospodarce nieruchomościami właściwy organ może udzielać bonifikat  -  nie jak mówiła moja przedmówczyni, bo kompetencje do udzielania bonifikat już są, ale są one ograniczone -  w pierwszej opłacie i opłatach rocznych, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku. Jednak bonifikata taka może być udzielona wyłącznie podmiotom wymienionym w art. 68 ust. 1. Nie będę tego rozwijała, bo nie ma na to czasu. Reasumując, w obecnym brzmieniu ustawa nie daje możliwości obniżenia opłat rocznych podmiotom gospodarczym.
Art. 2 projektu odnosi się do ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Niestety, proponowane zmiany są daleko niewystarczające. Projekt zawiera propozycje rozszerzenia zakresu przedmiotowego na wszystkie nieruchomości, niezależnie od ich przeznaczenia, to znaczy zniesienie ograniczenia co do rodzaju nieruchomości, które mogą być przedmiotem wniosku o przekształcenie. Obecnie taki wniosek może dotyczyć nieruchomości zabudowanych, przeznaczonych na cele mieszkaniowe, zabudowanych garażami oraz nieruchomości rolnych. Propozycja zawiera także rozszerzenie zakresu podmiotowego ustawy na wszystkich użytkowników wieczystych, czyli rozszerzenie o osoby prawne, jednak z pewnymi wyjątkami. Rozszerzenie nie będzie dotyczyło Polskiego Związku Działkowców, państwowych i samorządowych osób prawnych oraz cudzoziemców i spółek zagranicznych. I tutaj szczegóły. Zgodnie z art. 1 ust. 1b pkt 3 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, a w związku z art. 1 ust. 2 i 3 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, prawo żądania przekształcenia nie będzie przysługiwało cudzoziemcom w rozumieniu tejże ustawy, to znaczy osobom fizycznym, osobom prawnym i nieposiadającym osobowości prawnej spółkom takich osób. Projekt, a ściślej mówiąc, przepis art. 2 pkt 1 lit. c w tym zakresie, w jakim odmawia cudzoziemcom prawa żądania przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest niezgodny z prawem Unii Europejskiej, co stwierdza jednoznacznie opinia Biura Analiz Sejmowych.
Zmiany proponowane w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości są dalece niewystarczające, jak już powiedziałam. Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, właściwie swego rodzaju hybrydą pomiędzy własnością a ograniczonymi prawami rzeczowymi. Instytucja użytkowania wieczystego została wprowadzona do polskiego prawa ustawą z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach, a potem znalazła się w ustawie Kodeks cywilny z 1964 r. Jest niewątpliwie reliktem epoki realnego socjalizmu w polskim prawie i powinna z niego zniknąć, nie tylko z uwagi na nie najlepszy rodowód, ale z powodu wad konstrukcyjnych i legislacyjnych. Brakuje czasu, żeby te kwestie szerzej rozwinąć. Prawo użytkowania wieczystego powinno zostać przekształcone w prawo własności za odpowiednim odszkodowaniem, uiszczonym dotychczasowemu właścicielowi. Powinna także zniknąć prawna możliwość ustanawiania użytkowania wieczystego, a pojęcie użytkowania wieczystego powinno zniknąć z Kodeksu cywilnego, z ustawy o gospodarce nieruchomościami i z innych ustaw.
Dlatego w imieniu mojego klubu wyrażam dezaprobatę i niesmak wobec stałej praktyki rządzącej w tej Izbie większości - blokowania wszystkich projektów ustaw zgłaszanych przez opozycję, czego jaskrawym przykładem jest los druku nr 3859.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Przepisy proponowane w omawianym dzisiaj projekcie, druk nr 4352, jeżeli miałaby zostać uchwalone, wymagają bardzo poważnego i gruntownego przepracowania, chociażby z uwagi na wady wskazane w opinii Biura Analiz Sejmowych. Jednak przede wszystkim projekt ten nie rozwiązuje podstawowych problemów, jakie rodzi instytucja użytkowania wieczystego, tylko próbuje zaradzić krytycznej sytuacji użytkowników wieczystych, którym gminy, przyparte do muru przez nieodpowiedzialną politykę finansową ministra Jacka Rostowskiego, kilkunastokrotnie podniosły opłaty za użytkowanie wieczyste działek.
Wysoka Izbo! Mój Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość opowiada się za przekazaniem projektu do dalszych prac w komisjach. Dziękuję bardzo, pani marszałek.
Pytanie:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałabym zadać pytanie posłowi wnioskodawcy odnośnie do regulacji art. 73 ust. 3, mianowicie chodzi o pewną niekonsekwencję. Wprowadzenie zmiany w tymże art. 73 ust. 3 będzie skutkowało pewną niekonsekwencją. Przy oddawaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste będzie możliwość udzielania bonifikat w dowolnym przypadku, w bardzo szerokim zakresie, bez ograniczania katalogu podmiotów, których ta decyzja podjęta przez sejmik, radę czy wojewodę będzie dotyczyć. Natomiast sprzedaż nieruchomości jest obwarowana ograniczeniami w udzielaniu ulg. Czy nie jest to pewna niekonsekwencja, która prowadzi do niespójności i nierównego traktowania podmiotów?
Druga kwestia, którą chciałabym poruszyć w pytaniu, jest taka, że istniejące do tej pory ograniczenia ustawowe sprawiały, że udzielanie ulg nie było nadużywane, a tu się trzeba naprawdę pochylić nad sytuacją finansową samorządów, które cały czas dostają zadania, których rząd w pełni nie rekompensuje, mówiąc oględnie. W czasie ostatniej dyskusji na posiedzeniu komisji słyszeliśmy, że miasto Kraków do zadań edukacyjnych dopłaca 170 mln rocznie i proporcjonalnie robią to mniejsze jednostki samorządu na poziomie gminy. Czyli, mówiąc krótko, gdyby samorządy nie były przyparte do muru bardzo trudną sytuacją finansową, to pewnie by nie podnosiły kilkunastokrotnie tych opłat, o czym słyszeliśmy, omawiając poprzednie projekty ustawy, które zapewne będą razem rozpatrywane. Dziękuję bardzo, panie marszałku. zobacz więcej wystąpień »
Copyright © 2005-2024 Anna Paluch